Bijeenkomst van het Franse Kaasgilde

Met het Franse Kaasgilde, officieel het Guilde des Maîtres Fromagers aus Pays-Bas, genoten wij gisteren van een interessante middag en heerlijke avond. Het Guilde staat voor de ondersteuning van Franse kaas in Nederland. En dat in de meest brede zin van het woord.

Bio…………logisch?
De middag begon met een kennismaking met het biologische zuivelmerk Arla in hun fabriek in Nijkerk. Het thema van de middag, “Bio…………logisch”, kwam mijns inziens niet helemaal uit de verf. In een presentatie werd ons wel helder uiteengezet hoe de producten van dit bedrijf, klein begonnen,

inmiddels in Nederland niet meer weg te denken zijn uit de supermarktschappen.
Het bedrijf is tevens eigenaar van Friesche Vlag, wat wij in de productieruimtes ook zagen: Friesche Vlag en Arla werden, uiteraard via verschillende transportbanden, gebroederlijk verpakt en getransporteerd. Opvallend dat er vrijwel geen mensen aan dit proces te pas kwamen. Geavanceerde robots en computers zorgden dat alles letterlijk op rolletjes verliep.Wat een contrast met de kaasbedrijven die ik het vorige weekend in bezocht in Italië, waar zelfs de kaasjes nog door mensenhanden werden ingepakt en in dozen klaargezet voor transport.

Salentein
De avond werd voorgezet in De Dorsmolen bij landgoed De Salentein, eveneens in Nijkerk. In dit prachtig gelegen en onderhouden landgoed was ooit het kantoor gevestigd van Pon Holdings, o.a. oprichter van het Argentijnse wijnhuis Salentein. Ik had me dus goed ingelezen in deze geschiedenis en keek uit naar de wijnen maar tevergeefs: omdat wij een Frans Kaasgilde zijn had de organisatie uitdrukkelijk gevraagd om ons te voorzien van Franse wijn. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Intronisatie
Na een glas frisse (uiteraard Franse) witte wijn werd het koud buffet geopend. We genoten van verse salades, charcuterie, mooi brood en het prettige gezelschap van mede- ondernemers en –kaasliefhebbers. Toen klonk er muziek en trad het bestuur van het Guilde in vol ornaat het restaurant binnen. Zelf was ik vorig najaar geintroniseerd bij het Guilde. Dit gebeurde op een schip in de Scheveningse haven.

Ik had toen niet verwacht dat deze gebeurtenis zoveel indruk op mij zou maken, maar dat bleek wel het geval. Dus ik begreep hoe dit moment voor de nieuwe leden zou zijn. Voorzitter Jacques Snepvangers gaf het woord aan vice-voorzitter Roel Tromp die zoals altijd met veel kennis van zaken en humor de nieuwe leden voorstelde.

Na een paar voorzichtige tikken op de schouders door Grand Maître Huber van der Weegen en het tekenen van het register werden 5 nieuwe leden geintroniseerd waaronder collega uit Den Haag Ed Boele (twitter: @edboele).
Na een warm buffet en een dessert van zoetigheden en (uiteraard) Franse kaas keerden wij geïnspireerd huiswaards. Het was een mooie avond!

CHEESE 2011 BRA
Op de eerste dag van ons studietripje naar Cheese 2011 in Bra bezoeken wij twee van onze top-leveranciers: Caseificio Dell' Alta Langa in Bosia en Beppino Occelli in Valcasotta. Onderweg vanuit ons prachtige hotel Castello di Santa Vittoria nabij Bra valt mij vooral het landschap op. Niet de alom aanwezige wijngaarden die ik ken uit de streek rond Barolo en Barbaresco, maar hier draait het leven vooral om.. hazelnoten. Overal bomen met hazelnoten. Er wordt een mooie pasta van gemaakt (nee, geen Nutella, de noten daarvoor schijnen uit Turkije tekomen), likeur en veel "dolci".
CASEIFICIO DELL' ALTA LANGA
Bij de Caseificio Dell Langa worden we welkom geheten door Marcel Suijkerbuijk, de Nederlandse importeur. Hij stelt ons voor aan een van de eigenaren van dit familiebedrijf.
We krijgen een interessante rondleiding. Je zou zeggen dat elke kaasmaker in principe dezelfde methoden hanteert, maar bij dit bedrijf viel vooral op het feit dat zij zelf eigen (uiteraard geheime) gistculteren kweken en ontwikkelen. Daardoor heeft elk kaasje, hoewel met als basis dezelfde melk en rijpingsmethode, toch ook een heel eigen karakter gekregen. Bovendien komt niet alle melk uit de streek waar wij ons nu bevinden maar de schapenmelk voornamelijk uit Roquefort en de geitenmelk uit....... ons eigen Nederland!

Het lekkerste kaasje van dit bedrijf is het in Nederland veel verkochte kaasje La Tur, een kaasje gemaakt van koe-, geiten- en schapenmelk. Maar na afloop van de rondleiding proefden wij nog veel meer mooie kaasjes! Dus uitbreiding wordt een feit!
ONVERWACHT MOOIE LUNCH
Na een onverwacht verrassend leuke lunch bij Ristorante Edelweiss langs de doorgaande weg met heerlijke salades en mooie verse pasta, vertrokken wij naar Valcasotto, het pittoreske dorpje waar Beppino Occelli zijn rijpingskelders heeft.
BEPPINO OCCELLI
De verschillende onderdelen van deze topkaasmaker liggen verspreid in de provincie Cuneo. De geiten lopen vrij en blij in de hoge bergen van Piemonte. Enkele jaren geleden heb ik dat al met eigen ogen mogen aanschouwen. En de verse geitenmelk onder de geit vandaan geproefd. Superlekker! De kazen worden vervolgens gemaakt in Farigliano, waarna ze voor rijping gebracht worden naarn Valcasotto. De Vallei van Casotto, het riviertje waarnaar het dorpje is genoemd.

De rijpingskelders daar zijn uniek: het water van het riviertje wordt gebruikt om de ruimtes op een natuurlijke manier te bevochtigen. De kazen krijgen zo elk hun eigen specifieke schimmels en daarmee hun unieke karakter. De testun kazen (testun = een verbastering van het woord stijfkop) liggen op vurenhouten planken te rijpen, naast o.a. Losa (de naam van het leisteen waarmee de daken in de bergdorpen bedekt zijn). Na de rijping op vurenhout worden de kazen naar een andere kelder verplaatst waar ze op verschillende houtsoorten opgelegd worden. Elk naar gelang het verlangde karakter van de kaas.
TESTUN AL...
De testun wordt na 6 maanden en de Cusie na ruim 1 jaar naar Farigliano getransporteerd en aldaar ingelegd in en omwikkeld met Barolodruiven, kastanjebladeren, hooi, en.... tabaksbladeren!
SPANNENDE DAG MORGEN!
Na een aperitief en kleine proeverij in de winkel van Occelli spreken wij af elkaar morgen op CHEESE2011 in Bra te ontmoeten voor een uitgebreide proeverij. We proeven dan de nieuwe kazen uit het assortiment en...... ontmoeten de markante kaasmaker Beppino Occelli. Wij zijn benieuwd!

Wereldse Wijndagen

Wereldse Wijndagen
Vanmiddag brachten wij een bezoek aan de "Wereldse Wijndagen", een drie dagen durende overzichtsproeverij van DGS Wijnkopers, Coenecoop Wine Traders, Palles Wines en Delta Wines. Meer dan 700 wijnen en ruim 100 producenten werden beloofd. Omdat wij slechts enkele uren op deze dag beschikbaar hadden vraagt dat erom structureel te werk te gaan.
Service
De service van deze samenwerkende bedrijven ging ver: er was een vervoersmogelijkheid aangeboden vanuit diverse stations in de regio waar wij graag gebruik van maakten. Dus werden wij met een mooie volvo opgehaald en voor de deur in Waddinxveen afgezet. Gezien het grote aantal auto's aldaar was de proeverij druk bezocht en werd weinig gebruik gemaakt van deze service.
Structuur
Soms bezoek ik een proeverij ter lering, soms om nieuwe wijnen te ontdekken en soms om in te kopen. Vanmiddag was het laatste het geval. Ik had van tevoren de proeflijst doorgenomen en kwam tot de slotsom dat ik in elk geval kennis wilden maken met (de wijnen van) Domaine Begude uit de Languedoc, Azul Y Garanza Bodegas uit Navarra, d' Arenberg uit Australie en Boekenhoutskloof en Stellar Winery uit Zuid-Afrika.
Champagne
Maar... een goed gebruik is een proeverij te starten met een mooi glas champagne. Wij proefden van het huis Venoge de Millesime Champagne 1999, een blend van Pinot Meunier en Chardonnay. Een stevig champagne, veel smaak, beetje boers. Ons oog viel op een bijzondere fles in de koelemmer. Het bleek de Louis XV Champagne 1996 te zijn, een blend van 50% Pinot Noir en 50% Chardonnay, die nog niet op de markt is. Dit belooft wat! Veel kracht, stevig, prachtige mousse, heerlijk fris.
Domaine Begude
James Kinglake, eigenaar van dit 29 ha grote domaine in de Limoux vertelt ons enthousiast zijn verhaal. Hoe hij als een Engelse "stockbroker" een aantal jaren geleden, samen met zijn vrouw, zijn droom kon waarmaken door een wijndomaine te kopen in Frankrijk. De eerste wijn, "Chardonnay Le Bel Ange" is een ode aan zijn dochter. Een achttal jaren in Engeland werd de kinderwens van het echtpaar niet vervuld, maar in hun eerste jaar in Frankrijk werd Catherine zwanger. De eerste wijn werd dus een "Bel Ange". Deze wijn is gemaakt van 80% Chardonnay en 40% Chenin Blanc. Geen hout, dus lekker fris en vol.

De tweede wijn die wij proefden was een Sauvignon Blanc. Niet de persoonlijke favoriet van James, geeft hij eerlijk toe, maar wel een die goed verkoopt. En dat snappen wij. Het is een redelijk "ingetogen" Sauvignon. Niet zo het type Nieuw-Zeelander die soms groen en onrijp je glas uitspringt. Maar zacht, en redelijk rond. Het lage alcoholpercentage maakt hem tot een heerlijk aperitief.
Tussendoor even een wijn die niet in de proeflijst voorkwam: "Exotique", een wijn van 80% Gruner Veltliner en 20% Chardonnay. De laatste is een clone met 5% Muscat. James houdt dus van experimenteren, begrepen wij. Gruner Veltliner is een druif die niet is toegestaan in de Limoux, maar daar weet James wel mee om te gaan. Leuk!
Daarna weer twee Chardonnay's. De eerste de "Terroir", volgens James een winner. En weer zijn wij het eens. Deze wijn is voor 25% gevinifieerd op nieuw hout en de overige 75% op RVS. Daarna rustte hij 7-8 maanden op grote houten vaten van 600 liter, wat ongewoon is in die omgeving. Je ruikt het hout niet, maar in de mond geeft het precies de hoeveelheid die nodig is. De wijn is vol, rond, heeft een goede bite en is aan te bevelen bij veel gerechten. Trots vertelde James dat Jancis Robinson hem onlangs belde tijdens een bruiloftsdiner waar deze wijn werd geschonken dat zij deze Chardonnay zo geweldig vond. Een prachtig aperitief, maar ook goed door te drinken bij het voorgerecht en zelfs bij "daarna". Een kameleon dus, deze wijn.
De Chardonnay die wij daarna proefden was van een ander kaliber. De Chardonnay " Etoile de Begude" is voor 100% gevinifieerd op nieuwe Frans eiken vaten (weer van 600 liter) en heeft minimaal een jaar hout gehad. Meer hout in de mond en neus, maar een heerlijke frisheid, mineraliteit, die doet denken aan een grootse witte Bourgogne. De afdronk was lang en zeer plezierig. Toppertje!
Als toetje proefden we de Pinot Noir rose en rood. De rose was zeer goed doordrinkbaar, maar heeft voldoende bite om bij een lekker stukje lamsvlees of een rijke salade te schenken. De rode wijn was heerlijk licht en soepel. Een perfecte zomerwijn om licht gekoeld te serveren.
Wij namen afscheid met een “we’ll tweet!” (Voorheen “we’ll meet )
Op naar Spanje
Meer en meer ben ik geinteresseerd in biologische wijnbouw. Domaine Begude is vanaf het begin al "organic", evenals "Azul Y Garanza Bodegas" uit Navarra, dat wij daarna bezochten. Een jong bedrijf dat is opgericht door de oenologen Maria Barrena en Dani Sanchez-Nogue. Na ervaring te hebben opgedaan in diverse wijnlanden kozen ook zij voor de biologische wijnbouw. Dani vertelde dat het een geluk is dat hun wijngaarden grenzen aan de woestijn, waardoor schimmels en vele ziektes niet voorkomen in hun wijngaarden. Met name waren wij geinteresseerd in hun wijnen met de DO Montsant.

Wij proefden de Cabirol Carnatxa Blanca Blanca - Macabeu Montsant DO. Een verrassend lekkere wijn, kruidig, mooi. Verrassend voor ons omdat wij persoonlijk nooit veel hebben met Grenache Blanc i.v.m. de vaak bittere tonen. De Cabirol Garnatxa - Tempranillo Montsant DO had veel sap, kruidigheid (rozemarijn) en toch wat stroeve tannines. En dat laatste is niet negatief bedoeld.
Niet "Organic" maar o zo "Original": d'Arenberg
Al jaren ben ik fan. Aanvankelijk van de prachtige wijnen en de uitstraling van de etiketten. Maar na mijn ontmoeting met Chester, de bijzondere eigenaar, tijdens Wine Future in Rioja, van het totale bedrijf.

Ik zou hier hele verhalen kunnen neerpennen over de manier waarop zij plukken, persen ("basket-press after foottrading!"), de juiste wijngaarden uitzoeken om de juiste blend te maken, hun marketing.... Ik verwijs graag naar hun website en volsta met de proefnotities van vandaag.
Claire Scott, een spontane dame die, na een aantal jaren in Australie gewoond te hebben, en nu Londen als woonplaats heeft doe de marketing voor d' Arenberg in Europa. Chester zou het bijna niet beter kunnen. Enthousiast en met kennis van zaken proeven wij The Stump Jump Riesling-Marsanne-Sauvignon Blanc (lekkere Riesling in de mond met de rondheid van de Marsanne), The Stump Jump Lightly Wooded Chardonnay (60% eiken slechts 5-8 weken, dus licht en fris), The Last Ditch Viognier (een van mijn favorieten, geoogst van wat hoger gelegen percerelen waardoor hij niet log is zoals ik vaak van Viognier vind), The Hermit Crab Viognier-Marsanne (vol en dik, boter).
Even pauze en dan door naar rood. The Stump Jump Grenache-Shiraz-Mourvedre. Ik blijf het een dijk van een wijn vinden met een meer dan prima prijs-kwaliteitsverhouding. Veel sap. Gewoon lekker! Daarna volgde heftiger spul: D' Arry's Original Shiraz/Grenache, The Laughing Magpie Shiraz/Viognier, The Wild Pixie Shiraz/Rousanne en natuurlijk: The Dead Arm Shiaz. Deze laatste (2007) uit een karaf geschonken maar nog altijd dik, vol en tannineus.
Nieuw voor mij was het verhaal van Claire dat zij niet de hele Viognier-druiven bij deze wijnen gebruiken, maar slechts de schillen en pitten die overblijven nadat het vrije sap er via de basket-press is uitgelopen. Daardoor krijg je wel de smaak en extractie van de Viognier, maar niet teveel sap waardoor de wijn steviger en roder blijft.
Tot slot genoten wij van een proefje The Vintage Fortified Shiraz Chambourcin, gemaakt als port, maar heerlijk fris en licht, met tonen van rood fruit, bosaardbeitjes, en The Stump Jump Sticky Chardonnay, een late harvest wijn met botrytis. Daar zouden wij zo aan kunnen wennen. Wederom een perfecte prijs-kwaliteitsverhouding.
Zuid-Afrika
Op weg naar Boekenhoutskloof weken we even af van onze discipline omdat ons oog viel op een leuk half flesje met een roze dessertwijn: Constantia Uitsig Muscat. Dit bleek niet alleen leuk maar ook nog eens heel lekker. Met in de neus en mond natuurlijk de bekende druivige muscatgeur. Jammer dat er even niemand achter de tafel stond om ons uitleg te geven.
Boekenhoutskloof
Wijnmaker Marc Kent legde ons de verschillen uit tussen de divers ranges: Wolftrap, Porcupine Ridge en Helderberg.

Met name bij de Porcupine Ridge Sauvignon Blanc en de Helderberg Sauvignon Blanc begrepen wij wat hij bedoelde met terroir, hoogtes, plukmomenten. De eerste toegankelijk, makkelijk, de tweede wederom die N-Z stijl: groen, buxus, groene paprika, appel, citrus. Onze favoriet sinds wij Zuid-Afrika bezochten, de Boekenhoutskloof Shiraz stond helaas niet op de proeftafel, maar wij genoten wel van een proefje The Chocolate Block. Ik vertelde hem dat ik in mijn winkel de Chocolate Block verkoop samen met Brix "chocolate for wine", een gewild cadeau.
Stellar Winery
Naast onze interesse in biologische wijnbouw, vinden wij Fair Trade ook heel belangrijk. Wij wilden de hemd van het lijf vragen aan Herald Jones, van Stellar Winery, maar die bleek helaas door ziekte vanuit Schiphol direct naar zijn hotelbed verhuisd te zijn. Ronald Anneveldt van Whisky Wijzer was zo vriendelijk zijn plaats in te nemen en vertelde ons veel over de wijnen. Maar omdat wij vrijwel alle wijnen al hadden geproefd proefden we nu slechts de Shiraz tegenover de "Shiraz No Sulphur Added". De laatste kwam harder over met wat meer zuren. Iemand enig idee hoe dit is te verklaren?
Weer die service
Zoals wij heen kwamen werden wij ook weer naar huis vervoerd: door een vriendelijke student in een confortabele Volvo. Dit bliksembezoek was zeer zeker de moeite waard!