Een nieuwe Italiaan

De nieuwe Italiaan
Afgelopen voorjaar ontdekten wij in Deva, Roemenië, een nieuw Italiaans restaurant. We gebruikten daar de lunch en waren zeer onder de indruk van de kwaliteit van de gerechten, de versheid van de ingrediënten, maar vooral ook van de uitgebreide wijnkaart.
De eigenaar leidde ons rond in zijn winkel, die aan het restaurant grensde. Grote namen als Gaja, Masi, Planeta, Sasiscaia liet hij ons zien. Maar ook enkele van zijn eigen "trouvailles": bijzondere wijnen van kleine wijnhuizen waar hij duidelijk trots op was. Helaas hadden wij die dag weinig tijd en bovendien geldt in Roemenië: "zero tolerance". Dus geen druppel alcohol als je achter het stuur kruipt. Wij namen ons voor in de zomer in dat restaurant terug te komen om daarna in een hotelletje de nacht door te brengen.

Die avond was gisteren
Vol verwachting kozen wij een tafeltje buiten, want het weer was heerlijk. De eigenaar was helaas op vakantie, maar dat mocht de pret niet drukken. Dachten we...
We bestelden een glas prosecco, we waren tenslotte bij een Italiaan, maar helaas hadden ze dat niet per glas. Omdat we er toch wel erg veel trek in hadden en de prijs alleszins meeviel bestelden we uiteindelijk dus maar een fles. Helaas, meldde het uiterst vriendelijke meisje, ook dat hadden ze niet in huis. Wel een andere mousserende wijn die ze ons even zou laten proeven. Het bleek een demi-sec bubbel te zijn van Martini. Niet iets waar we op dat moment trek in hadden dus hielden we het op een door haar aanbevolen glas huiswijn en doken de wijnkaart verder in.

Italiaanse wijnen?
De wijnkaart was ingedeeld in rood en wit en daarbij was een onderverdeling gemaakt in Italiaanse en Roemeense. Vreemd dus dat er wijnen opstonden als "Lurton Chardonnay" (Argentinië) en "Petaluma Riesling" (Australië).... Overigens stond bij geen enkele wijn een jaartal. Beetje jammer.

Jaartal
We besloten te beginnen met de Planeta Chardonnay. Helaas, ook die was niet in huis. Met enige drang werd ons geadviseerd toch maar de huiswijn te nemen. Dat was een Pinot Bianco uit Veneto. Niets mis mee, maar we hadden de hele vakantie al wijnen gedronken waar "niets mis mee was". We hadden zin in top! De bedrijfleidster kwam erbij en toen we haar hadden uitgelegd wat de bedoeling was dook ze weg achter een deur en hoorden we gerommel met flessen en koelkasten. Ze kwam terug met de wijnen die op de kaart stonden die beschikbaar waren. In een oogopslag werd duidelijk waarom er geen jaartallen op de kaart stonden: de wijnen waren stuk voor stuk (te) oud! De Chardonnay van Lurton uit Mendoza was uit 2002, een witte Italiaan "Il Fiore" uit 2000 en "La Rocca" uit 1998. De enige waar we nog wat vertrouwen in hadden was de Petaluma Riesling uit 2001. Maar Riesling, daar hadden we nu net even geen zin in.

Dus toch een Roemeen
De bedrijfsleidster zag onze wanhoop en kreeg kennelijk een briljant idee. Ze veerde op, nam de oude flessen mee en kwam terug met: Sole Chardonnay 2008 van Recas. Een wijn die wij kenden van ons bezoek enige jaren geleden aan dat wijnbedrijf. Daar werden wij blij van. De wijn was rond, romig en had een mooie houttoets die niet overheerste. We genoten daarvan bij wat antipasta gevolgd door spaghetti Vongole. Heerlijk!

Amarone
Na in onze vakantie lichte wijnen gedronken te hebben van Merlot en Feteasca hadden wij veel zin in een mooie fles stevige Amarone. Zou ook heerlijk smaken bij de gegrilde steak die wij als hoofdgerecht bestelden. Op de kaart prijkte een Amarone van Masi die bij navraag uit 2003 bleek te komen. We kregen een proefslokje uit een fles die reeds open was en gingen voor die wijn. Maar uiteraard wel graag uit een nieuwe fles die aan tafel werd geopend. Helaas. Ook dat behoorde niet tot de mogelijkheden. Wel was er nog een Amarone van Masi uit 2000. Campolongo (?) Classico. Omdat we onze zinnen hadden gezet op Amarone besloten we die fles te nemen. Helaas werden we teleurgesteld. De wijn was nog best te drinken, maar top? Hij was meer bruin dan rood, een beetje transparant en had licht oxidatieve tonen. Proefde ook een beetje straf. We schonken een deel in een karaf waarvan hij wat vriendelijker werd. De steak was heerlijk. Jammer van de wijn.

Herkansing
Ondanks de wat teleurstellende avond besloten wij hier eens terug te komen. De gerechten waren heerlijk en vers en de service prima. Bovendien zouden wij graag nog een keer overnachten in Villa Onix, een ongewone oase van rust in een drukke stad als Deva.