Raventós i Blanc
Een aantal zaken valt direct op bij aankomt bij Raventós
i Blanc in Sant Sadurní d'Anoia. Het bedrijf ziet er prachtig en stijlvol uit
en is slechts door een smalle weg gescheiden van het bekende Codorníu en… er ligt een enorme omgevallen boom in het
gras. De betrokken exportmanager Manel Serratosa vertelt. De boom is al meer dan 500 jaar oud en 3 jaar geleden
omgevallen. Uit respect laat men de boom liggen en is het een pronkstuk
geworden in de tuin. De boom ziet men ook in het logo van het bedrijf terug.
Een stukje geschiedenis
Door het huwelijk van Anna
Codorníu met Miquel Raventós in 1659 kwam het wijnbedrijf Codorníu in handen
van de familie Raventós. In 1872 maakte
Josep, de vader van Manuel Raventós, de
eerste mousserende wijn met de méthode traditionel met autochtone druivenrassen
en zette daarmee Codorníu internationaal op de kaart. In 1986 echter nam Manuel
Raventós afscheid van Codorníu en stichtte het huidige bedrijf Raventós i Blanc
aan de overkant van de weg. Het doel: zich onderscheiden door zich meer te
richten op kwaliteit dan kwantiteit. Veel aandacht wordt gegeven aan terroir,
welke druiven op welke bodems worden geplant etc.
De wijngaard
Manel neemt ons
mee de wijngaard in en laat ons de zeer oude stokken xarel.lo zien. Deze stammen uit 1954.
Men werkt hier met respect voor de natuur. Onkruid laat men bijvoorbeeld tussen
de stokken groeien. Na de oogst mogen de ezels zich hieraan tegoed doen. Niet
ervoor, lacht Manel, anders houdt men weinig druiven over.
Elke druivensoort van elke plot wordt apart
gevinificeerd. De druiven worden in een horizontale pers heel zacht geperst en de
most wordt daarna 24 uur in gekoelde RVS tanks opgeslagen om het sediment te
laten bezinken. Met een slang wordt het heldere sap afgetapt en getransporteerd
naar de tanks waar de eerste fermentatie plaatsvindt. De wijn wordt gebotteld en ondergronds
opgeslagen.
Gyropalettes en niet
Voor de remuage (het voorzichtig schudden en draaien van
de flessen zodat het depot naar de hals van de fles zakt) gebruikt men voor de
jonge cava gyropalettes maar bij de oudere doet men dat nog met de hand. De
eerste methode duurt 24 uur, de tweede 3 weken.
Men bottelt alle cava zelf, de gewone flessen via een
transportband, de magnums echter handmatig.
Hoog bezoek
Als wij aan het proeven zijn toegekomen komt Señor Manuel
Raventós zelf ons gezelschap houden. Hij vertelt dat hij het bedrijf inmiddels
heeft overgedragen aan zijn zoon Pepe, die sinds een jaar of drie in New York
woont. Dat heeft het bedrijf geen windeieren gelegd want de export is sindsdien
gestegen van 8 naar 45%!
DO Conca del Rui Noia?
Señor Manuel vertelt nog met trots dat het bedrijf sinds
kort de DO Cava vaarwel heeft gezegd en vecht voor een nieuwe DO: Conca del Rui Noia. De eisen die aan deze
'DO-to-be' worden gesteld zijn hoger dan die van de huidige DO Cava. Zo
moeten de druiven voor 100% uit Spanje komen, de rijping moet langer zijn en er
mag geen wijn ingekocht worden, maar wel (deels) druiven.
We proeven achtereenvolgens hun een mooie rosé cava (of
moet ik Conca zeggen?) De Nit, met een heel lichtroze kleur en L'Hereu, droog en fris en een heerlijke afsluiter van
deze ochtend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten