Witte de With

Rotterdam wordt steeds leuker!
Rotterdam "center" en "downtown" worden steeds leuker! Na vorige week op een zeer positieve kennis te hebben gemaakt met restaurant Antichic (twitter: @antichic_ ,zie een eerder verslag op deze blog),

vernemen wij via twitter dat bij het nieuwe grand café NRC in de bij ons om de hoek gelegen Witte de Withstraat vandaag het trio Eddy Nielson op treedt. "Lekker warme jazz terwijl het guur is buiten" klinkt lekker dus: reden om eens een kijkje te gaan nemen. En een glaasje, want de wijnen zijn allemaal van collega Odile Hemmen aan de Nieuwe Binnenweg (twitter: @odilehemmen.nl).
Als wij binnenkomen is de zaak helemaal vol. Gelukkig is er nog een tafeltje vrij direct naast het trio, maar ongelukkigerwijs besluit het trio dat het tijd is voor een pauze. Wij drinken een glas rode Rioja.

Lekker warmbloedig glas op deze herfstachtige zondagmiddag. Ik kijk om mij heen. Een aparte gelegenheid, het NRCafe (twitter: @nrcafe). Gezinnen met baby's en jonge kinderen. Speentjes, lollies, lach-eens-naar-papa-voor-de-foto, naast jonge stelletjes die elkaar kennelijk net ontmoet hebben, vrienden die met elkaar afspreken en lekker van een kop thee of chocolademelk met slagroom genieten. Oudere jongeren die graag van een mooi glas wijn genieten. En jongere ouderen. Leuk, die diversiteit! Nadat het trio zijn optreden vervolgt met "Summertime" gaan wij een deurtje verder. Want de Witte de With heeft er nog een nieuwe zaak bij. En wij zijn benieuwd.
Het Eigendom
Een paar panden verder heeft een drietal weken geleden wijnbar "Het Eigendom" zijn deuren geopend. Wij komen binnen in een zeer sfeervolle entourage en sfeer.

Beetje jammer dat wij zelf onze plek naar de bar of tafel moeten zoeken en er geen kapstok blijkt te zijn voor onze jassen. Maar dat maakt de wijnkaart meer dan goed. Een groot en uitgelezen assortiment wijnen is per glas te verkrijgen. Ik herken aan de wijnen de importeurs en naar mijn bescheiden mening heeft Het Eigendom hiermee een zeer goede keuze gedaan. Prachtig assortiment! Wij kiezen voor een glas wit: Dom. Jacques Girardin "Les Terrasses de Bievaux" 2008, Santenay. Per glas € 7,40, per fles € 37,00.

Alleszins redelijke prijzen voor deze volle, ronde, maar toch lekker mineralige wijn waarvan wij genieten met een goed samengesteld vleesplankje en Siciliaanse groene olijven. De amandelen die daarbij op de kaart worden aangeboden zijn niet voorradig, dus biedt Youri, de zeer aimabele en kundige sommelier, de olijven aan van het huis. Een mooie geste.

Mijn oog valt op het mooie plankje onder de chorizo, salami, bresaola, lomo en iberiocoham . Tijdens mijn bezoek aan Andalucia enige tijd geleden (zie blogs hiervoor) had ik deze prachtige houtsoort al ontwaard: olijfbomenhout, maar aldaar bijna onbetaalbaar. Wie schets mijn verbazing dat, bij navraag, deze prachtige planken "gewoon" te verkrijgen zijn bij Foodelicious aan de Rotterdamse Mariniersweg (twitter: @foodeliciousnl). Overigens voor lagere prijzen dan in het Spaanse Andalucia! Dus…. wellicht binnenkort ook @gransjean?
Na een oog te hebben geworpen op het (overigens ook op dat prachtige olijfbomenhout geserveerde) kaasplankje dat links en rechts naast ons wordt geserveerd weten wij het zeker: hier komen wij graag nog eens terug!

Antichic

EVEN SNEL HAPJE ETEN?
Hoewel ik geen IENS heet, niet tot Michelinjury of Lekkergids behoor wil ik toch heel graag een restaurantervaring met jullie delen. Met familie die we lang niet hadden gezien gingen wij een avondje naar de Night of the Proms in Ahoy. We hadden er zin in. Van tevoren wilden we even een hapje eten en wat bijpraten. Al lang waren we van plan om eens bij Antichic op de hoek van de Soetensteeg (Rotterdam) te gaan eten en dit leek ons een goede gelegenheid.

Via twitter (@antichic_) zijn wij met de eigenaren van dit restaurant in contact gekomen. Na, eveneens via twitter, een tafel te hebben besproken en wat onderhandelen met Ank, de gastvrouw, om wat vroeger te mogen komen dan gebruikelijk spraken we af elkaar daar te ontmoeten.
APERITIEF
De crew (waaronder Jeroen, de gastheer van het restaurant en Mo, die samen met Ron de gerechten bereidt zit nog te eten als wij aankomen

(we zijn ook wel erg vroeg!) maar we worden door Ron, samen met Ank de eigenaar van Antichic, gastvrij ontvangen met een hartelijk welkom en een mooi glas wijn: Misty Cove Sauvignon Blanc uit Marlborough, Nieuw Zeeland. Altijd lekker als aperitief: frisse groene tonen, citrus, opwekkend. Daarna volgt snel als service een karaf water met munt en citroen en wat breekbrood van het Vlaamsch Broodhuijs met boter, olijfolie en rozenzout.
DE SFEER
Wij kijken om ons heen en zijn het eens: een heel gezellig en sfeervol interieur. De oude toog van het voormalige café dat deze ruimte eens was past heel leuk in het moderne, sfeervolle interieur waarin de kleur lila en koeienvachten de boventoon voeren. De zwartlederen stoelen met armleuning zitten heerlijk. We voelen ons relaxed.

AMUSE
De amuse bestaat uit twee lollies van biologische geitenkaas. Een met groene kruiden en een curry van abrikoos en een met geroosterde sesam- en nigellezaadjes en 15 jaar oude balsamico en witte truffel. Nigellezaadjes zijn kleine zwarte zaadjes die het aroma hebben van oregano, maar een beetje peperiger. Heel apart en bijzonder lekker!
VOORGERECHT
Ook bijzonder lekker is het voorgerecht dat bestaat uit sashimi van lijngevangen yellowfin tonijn, even aangebakken Canadese coquilles en een stukje gerookte zalm van de Schotse Shetland eilanden. Over de coquilles krijgen we een paar drupjes biologische olijfolie met clementine. Clementines worden met de biologische olie meegeperst en dat levert een (h)eerlijke, pure olie op.

De combinatie met de coquilles is voortreffelijk. De olie wordt geleverd door Foodelicious, een mooie speciaalzaak aan de Mariniersweg in Rotterdam, waarvan de eigenaar overigens ook op twitter is te vinden (@foodeliciousnl). Maar ook bij Antichic is een aantal producten van Foodelicious te koop. Een leuke win-win situatie! De wijn die Ron bij dit voorgerecht serveert is Les Moulin des Nonnes, een aromatische witte wijn van Rousanne, Grenache Blanc en Muscat à Petit Grains. Lekker citrusfruit, meloen, honing. Een gastronomische wijn en weer een prima combinatie.
TUSSEN
Wij genieten nog even na terwijl wij wachten op het hoofdgerecht maar Ron heeft andere plannen: “even pasta-tje tussendoor?” En wij zeggen niet snel nee. We krijgen een bordje verse pappardelle geserveerd met bospaddestoelen , truffel, geschaafde Parmesan Reggianokaas van 36 maanden en wat truffelolie. Ron verzekert ons dat deze olijfolie is gearomatiseerd met verse truffel en niet, zoals vaak bij “truffelolie”, met een kunstmatig aroma uit de petrochemische industrie.

Het glas Las Niñas Carmenère Reserva uit Chili smaakt hier prima bij. De donkerrode wijn heeft rijp rood fruit, specerijen (kruidnagel) en een pepertje. Ondanks de kracht is hij mooi rond en heeft zachte, rijpe tannines. Volgens Ron komt dat doordat de wijn is gemaakt door vrouwen: niñas = Spaans voor meisjes. We zien op het etiket de gezichten van de (vrouwelijke) eigenaren: de dames Dauré.
HET HOOFDGERECHT
Als hoofdgerecht serveert Ron een duo van Black Angus hert uit de Achterhoek met jus de veau met calvados, gestoofde biologische snijbiet en geconfijte livorno aardappel. Het vlees is heerlijk mals, de saus verrukkelijk en de snijbiet en aardappel hebben een goede bite. Heel smakelijk. De rode wijn hierbij komt uit Spanje maar heeft een Japanse naam: Matsu El Picaro. Bodegas Matsu is gevestigd in de regio Toro. Ron vertelt dat zij een drietal wijnen maken onder de naam Matsu. Op de etiketten zijn gezichten te zien van mannen in verschillende leeftijdscategorieën.

Aan de ogen van de oudste man kun je de Japanse oorsprong van dit bedrijf afzien. Wij drinken de jongste wijn met een jonge man op het etiket: de schelm. De wijn van 100% Tinto de Toro (Tempranillo) heeft 3 maanden hout gehad en is gemaakt volgens de dynamische wijnbouw. In de mond, naast donker fruit als bramen, lekker rood fruit, specerijen en goed gedoseerd hout. Heerlijk!
DESSERT
Eigenlijk is het al tegen zeven en moeten we naar de metro, maar Ron weet ons over te halen voor een “snel dessert”. En, zoals gezegd, zijn wij snel over te halen. Het dessert is een klein assortiment heerlijkheden: crème espresso, chocolademousse met drie bereidingen van chocolade van 80% cacao, grenache van witte chocolade met frambozenazijn en panforte. Ik kies zelf nooit voor een zoet dessert, maar hier kan geen kaas tegenop! Wat een mooie smaken naast en bij elkaar. Met name de chocolademousse is heel bijzonder. Smaak met een grote “S”. Hierbij serveert Ron een heel bijzonder drankje: Par, een sinaasappellikeur uit Spanje van 90% Zalema (wie kent dat druifje niet...?), 10% Pedro Ximenez en gearomatiseerd met sinaasappelschillen. De wijn heeft krentjes en citrus in de smaak en dat past bij het nagerecht weer heel goed.
TOT SLOT
En dan tot slot snel een espresso, maar geen gewone. Want Ron en Ank bezitten immers, naast restaurant Antichic, ook de prijswinnende lunch- coffee- en party-room Cappucino aan de Korte Hoogstraat. Zij gaan voor kwaliteit, puur, duurzaam en (h)eerlijk. Dus het wordt Fairtrade espresso van Lavazza. Hoewel wij ruim voldoende hebben gegeten kunnen wij de daarnaast gepresenteerde handgemaakte truffel en witte champagnetruffel niet weerstaan.
EN DAN...
En dan staan wij buiten. Moeten ons eigenlijk haasten naar de metro om op tijd in Ahoy te zijn. Maar we voelen ons een beetje raar. We voelen ons heerlijk. Super gegeten en heel gastvrij ontvangen. Hebben het gevoel dat de avond al om is, zo hebben we genoten. Wat kan de Night of the Proms daar nog aan toevoegen…..

Bourgogne deel 6: Kopen of proeven?

Château de Pommard

We beginnen deze dag met een bezoek aan Château de Pommard, een prestigieus wijngoed dat in 2003 is verworven door Maurice Guiraud. Deze nieuwe eigenaar heeft het château geheel gerestaureerd en er tevens een kunstcollectie aan toegevoegd, waardoor wij,

naast van de wijnen, konden genieten van werken van o.a. Rodin, Andy Warhol, Salvador Dalí en Picasso naast de tot nu toe mij onbekende "Josepha" die prachtige felgekleurde beelden maakt van "ietwat" wulps ogende dames.

Maar eerst krijgen wij een korte rondleiding in de kelders door een gids die zo snel spreekt dat ik het ternauwernood kan bijpennen.

Achter het Château bevinden zich 20 hectare wijngaarden met uitsluitend Pinot Noir. De wijn wordt alleen op het château verkocht en een te verwaarlozen aantal in de betere horeca in en om Beaune. Ook hier is sprake van een monopole: een wijngaard met slechts een eigenaar. De stokken zijn allemaal "vieille vignes" die heel diep wortelen, zodat uit de diverse lagen de benodigde stoffen door de wijnstok kunnen worden opgenomenDe productie is slechts 8.000 flessen per jaar. Ipv 8 trossen per plant, zoals gewoon in de Bourgogne, worden hier slechts 5 trossen aan de plant gehouden, waardoor meer concentratie in de wijn mogelijk is. Er zijn 2 stokken nodig voor elke fles wijn.

Gedurende 10 dagen plukken 25 mensen de hele oogst. Na een fermentatie van een maand gaat de wijn 2 jaar op eikenhout van verschillende soorten. Men werkt hier met vijf verschillende vatenmakers.
We proeven de 2007, 2008 en 2009 van de "Grand Vin de Pommard". Heel leuk om de verschillen te ontdekken. 2007 is rustiek, vol, dik met mooi hout maar wel al heel zachte tannines. 2007 Was een nat jaar waardoor de wijn wat minder fruit heeft en een wat meer aards karakter. 2008 heeft veel meer fruit en meer zuren, terwijl 2009 heel dik is en erg geconcentreerd. Het advies is om met deze wijn nog minimaal twee jaar te wachten.

DE DISCUSSIE
Heel leuk om die jaargangen naast elkaar te proeven. Proefclubgenoot en wijnvriendin van het eerste uur Ingrid Larmoyeur, (twitter: @vinissima ; blog: http://vinissimablog.blogspot.com) en ik zijn het eens: een prachtige wijn!2008 Nu het mooist van de drie. Meer fruit. En 2009 wordt top in de toekomst! Ikzelf kies om persoonlijke redenen voor de aankoop van een magnum 2007. Hoewel de prijzen van deze wijnen variëren van 55 tot 78 euro per fles krijgt dit gezelschap het voor elkaar samen ruim 24 flessen te bestellen waardoor er, naast een aantal dozen proefglazen en houten kistjes, twee extra flessen en een magnum van de Grand Vin de Pommard cadeau worden gegeven. Dat wordt een mooie reunie van een mooie wijnreis!
Na een heerlijke lunch met karakteristieke gerechten uit de Bourgogne in de serre van het château en een bezoek aan de expositie vervolgen we onze weg naar de laatste proeverij: Domaine Jean-Marc Morey in Chassagne-Montrachet.

Domaine Jean-Marc Morey, Chassagne-Montrachet
Het laatste bezoek op deze wijnreis is wellicht het meest bijzondere. We worden allerhartelijkst ontvangen door de rondborstige Jean Marc, een van de twee eigenaren. Hij wijst ons waar we de trap naar de kelder moeten nemen, waarschuwt voor natte voeten na de onderste trede en stapt zelf een andere deur binnen. Verbaast zien wij hem al in de kelder als wij arriveren: hij heeft de lift genomen: een plank die electrisch verstelbaar is. Waarschijnlijk normaal gesproken in gebruik voor de vaten.

Hij loopt erg moeilijk door een mislukte operatie aan een knie, maar stiekum denken wij dat enig gewichtsverlies wel eens zou kunnen helpen. Hij vertelt geanimeerd over zijn bedrijf dat slechts 9 hectare beslaat, dat hij geen kinderen heeft, maar dat de kinderen van zijn broer het bedrijf gaan overnemen. Hoewel op de wijnen niets is aan te merken denken wij dat enige modernisatie op zijn plaats zou kunnen zijn.

Evenals een beheersing van het klimaat. Wij proeven uitsluitend wit: de mooiste Chassagnes passeren de revue, we worden er hebberig van. Maar… wat schetst onze verbazing als wij zijn antwoord krijgen op de vraag of wij meteen wat wijnen kunnen kopen. Een vriendelijk, doch duidelijk: "Mais non!" Het is zaterdag. Dan is er geen verkoop, geen personeel. Is het bedrijf niet "open". Bovendien heeft hij de recente prijzen niet paraat. Hij lacht ons vrolijk toe: "Op Château de Pommard krijg je niets te proeven en moet je duur kopen. Bij mij krijg je veel te proeven maar kun je niets kopen"!
Het was een bijzonder bezoek. En dat was het.

Bourgogne deel 5: Girlpower!

DOMAINE NAUDIN-FERRAND
Zaterdag is een vol programma, dus we vertrekken vroeg naar Domaine Naudin-Ferrand in Magny-les-Villers.

Het bedrijf wordt geleid door Claire, die tevens de wijnmaakster is. We worden ontvangen door een van de twee zussen van Claire, Marie. Marie is onlangs teruggekomen in het familiebedrijf na een afwezigheid van enkele jaren. Zij verzorgt de particuliere bezoeken, de proeverijen, de administratie en helpt in drukke tijden mee in de wijngaard. Aanvankelijk komt zij wat stug over. Door het vroege uur op een vrije zaterdagochtend, door de groep onbekenden die voor haar deur staat?

Maar als ze merkt hoe serieus wij zijn en genieten van haar wijnen komt ze los en beantwoordt al onze vragen met veel interesse en enthousiasme.
VIN NATURE
Het wijngoed beslaat 23 hectare. Men werkt hier volgens de regels van "lutte raisonnée". Dat is niet altijd biologisch, maar alles wat mogelijk is wordt gedaan om die status te benaderen. Want, zo legt de charmante Marie uit, het moet wel te bekostigen zijn. De Bourgogne is een vochtige streek waardoor schimmels en ziektes makkelijk kunnen toeslaan en bestrijding daarvan is soms een noodzaak. Ze vertelt dat vorig jaar sommige van haar 100% biologisch werkende buren totaal geen druiven hadden en dat zij dat zich uiteraard niet kunnen veroorloven. Per perceel wordt bekeken hoe het behandeld wordt. Dus niet, zoals zo vaak gebeurt in de Bourgogne, automatisch spuiten in bijvoorbeeld oktober terwijl het helemaal niet nodig is.
IN DE KELDER
Ook probeert Claire het gebruik van sulfiet te minimaliseren en, zo mogelijk, helemaal geen sulfiet te gebruiken. Dit is alleen mogelijk als de druiven volledig gezond zijn.

Daarom wordt uiterste zorg besteed aan de gezondheid van de druiven. In de wijngaard, maar ook als ze in de kelder komen: geen pompen en handmatig sorteren bij binnenkomst zijn belangrijk. Claire gebruikt geen kunstmatige gistsoorten noch andere al dan niet toegestane toevoegingen als enzymen, zuren en tannines. Filtratie wordt slechts toegepast als het echt nodig is. Kortom: in de kelder gaat men met hetzelfde respect voor de natuur en de omgeving om als in de wijngaard. Wij zijn benieuwd naar de Wijnen!
EEN BIJZONDERE WITTE
De eerste wijn die we proeven is direct al een bijzondere. Deze Hautes-Côtes de Beaune is, in tegenstelling tot de meeste witte Bourgognes, niet van 100% Chardonnay maar 70%, aangevuld met 30% Pinot Blanc. Dit geeft de wijn een boeiende neus met veel fruit en een heerlijke vriendelijke fruitrijke smaak. De malolactische vergisting heeft deels op hout plaatsgevonden. De enige wijn met deze samenstelling van druiven uit de Bourgogne die ik ken is de Savigny-Les-Beaune van Louis Ladot, ook al zo'n heerlijk aromatisch glas!
MOOI ROOD
We proeven vervolgens de Hautes-Côtes de Nuits en de Côte de Nuits Villages 2009, de eerste wat stallig en beide lekker rood fruit, mooi niet te dominant houtgebruik en een heel frisse afdronk.

Van de Côte de Nuits Villages 2009 "Viola Odorata" zijn wij onder de indruk. Deze vin nature, non-filtré, staat al drie dagen open en is nog steeds top! Rood fruit, cassis, mokka, cederhout en een heel frisse, lange afdronk.
Na de Ladoix 1er Cru die ook mooi zacht en elegant is krijgen we als toetje een proefje Echezeaux 2008. Deze wijn belooft wat!
Het is goed dat we de dag ervoor de kofferbak hadden geleegd, want er worden ook hier weer heel wat doosjes ingeslagen! Niet door mijzelf overigens. Binnenkort zijn de wijnen van dit bijzondere bedrijf namelijk in mijn winkel te koop!

Bourgogne deel 4: "Rare" kurken bij Capitain-Gagnerot

DOMAINE CAPITAIN-GAGNEROT, LADOIX-SERRIGNY
Na onze bezoeken aan de Marché aux Vins en Louis Jadot in Beaune rijden we naar het Domaine Capitain- Gagnerot in Ladoix-Serrigny, een plaats iets ten noorden van Beaune.

We worden ontvangen door een van de gebroeders Capitain die er als een echte "wijnboer" uitziet: schort voor en pet op. Hij vertelt dat hij, samen met zijn broer, tot de 7e generatie wijnmakers van dit domaine behoort. De 8ste is ook al in het bedrijf aan het werk. Zij bezitten 17 hectare aan wijngaarden en maken daarvan 24 verschillende wijnen.
DE PROEVERIJ
We proeven eerst hun Côte de Nuits Village 2009, een zachte wijn met veel cassis en bramen, lekker sappig dus. Na de Savigny les Beaune 1er cru "Les Charnières" uit 2009 met veel fruit en finesse opent de wijnmaker een Ladoix Rouge Monopole "La Micaude" een wijn met, naast mooi fruit, een zachte kruidigheid en een pepertje. Monopole wil zeggen, legt hij uit, dat deze wijngaard, in tegenstelling tot de meeste wijngaarden in de Bourgogne, slechts één eigenaar heeft.
VREEMDE KURKEN
Bij het openen van de Ladoix Rouge "Le Bois Roussot" vallen ons ineens de merkwaardige kurken op die hier in de flessen zitten. Ooit zag ik er een in Nederland, ook bij een wijn uit de Bourgogne.

Deze kurk, Ardea Seal, is gemaakt van een combinatie van kunststoffen waaronder siliconen. Door de lucht tussen de verschillende delen van de kurk heeft hij veerkracht en past zich moeiteloos aan aan de hals van de fles en sluit die goed af.

Op de bovenkant van de kurk kan, als een soort chassisnummer, de naam en het jaartal van de wijn worden vermeld, wat de traceerbaarbeid ten goede komt. De gebroeders Capitain hebben gekozen voor deze kurk, omdat er volgens hen geen goede kurken meer worden gemaakt. Ze zijn te kort waardoor de wijnen minder lang te bewaren zijn. Bovendien, benadrukt monsieur Capitain, sluit deze kurk het risico van problemen door de gevreesde TCA bacterie uit.
DE VAART ZIT ERIN
Verder maken wij achtereenvolgens kennis met hun Aloxe Corton "Les Moutottes", Vosne Romanee en Echezeaux.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik mede door de aangename lunch bij de Marché aux Vins, de fantastische proeverij bij Louis Jadot, het minimale licht in de kelder hier en de vaart waarmee de wijnen worden gepresenteerd niet veel proefnotities maak. Behalve dat de laatste wijnen veel cassis en bramen bevatten maar niet echt spannend zijn. Dit in tegenstelling tot de witte wijnen die we daarna proeven.
ROOD VOOR WIT
Op onze vraag waarom rood voor wit wordt geproefd legt Monsieur Capitain uit dat de witte zoveel zuren bevatten dat het lastig wordt de rode erna goed te kunnen beoordelen. De eerste witte valt meteen goed in de smaak. De Saint Romain uit 2009 is lekker fris, niet te ingewikkeld, grapefruit en wat tropisch fruit als ananas. Een echte "pleaser" dus.
De volgende witte, Ladoix Blanc 1er Cru "Les Hautes de Mourottes" heeft tonen van bergamot, zo verklapt onze wijnmaker, maar ook frisse zuren. Met de bijzonder mooie Ladoix Blanc 1er Cru "Les Gréchons et Foutrières" en Corton Charlemagne Gand Cru besluiten we deze mooie proeverij. Voldaan rijden we terug naar Beaune, met een "iets" zwaarder beladen kofferruimte....
EEN MOOI DINER
We besluiten de dag met een mooi diner in de bistro van de met een ster pronkende Hostellerie de Levernois, even buiten Beaune.

Er wordt in de lounge gespeeld op piano en bas, wat een van de leden van onze groep doet besluiten rechtsomkeert te maken om zijn saxofoon op te halen bij het hotel en een paar nummers mee te blazen. En dat doet hij met verve! Samen musiceren is elkaar verstaan, begrijpen. Prachtig!

Bourgogne deel 3: Louis Jadot

DE WIJNMAKER
Na de lunch vertrekken we verwachtingsvol naar de cuverie van Louis Jadot, net buiten het centrum van Beaune. Mijn leverancier van o.a. de wijnen van Jadot, Kwastwijnkopers (voor de twitteraars onder ons: @kwastwijnkopers), had deze afspraak voor ons geregeld. Terwijl we even wachten flitst de zeer kundige en aimabele wijnmaker van Jadot, Jacques Lardière voorbij die ons de hand schudt en zich excuseert dat hij ons niet te woord kan staan.

De aanpak van deze oenoloog is uniek in de wijnwereld: hij laat de natuur volledig haar gang gaan. De eigenzinnige wijnmaker schuwt het gebruik van herbiciden, pesticiden, kunstmesten en alle andere gewasstimulerende of -beschermende middelen. Want, zo is hij van mening, een gezonde bodem geeft sterke druiven en daarmee goede wijnen. Lardière heeft zelfs zoveel vertrouwen in de natuur dat hij niet werkt met industriële gisten. En ingewikkelde chemische analyses in laboratoria vindt hij overbodig. Schilinweking en gisting geschieden zonder temperatuursbeïnvloedende apparatuur; slechts beperkt snoeien en een ‘groene oogst’ zijn gebruikelijk. Jacques vergewist zich ervan dat wij goed opgevangen zullen worden en vervolgt zijn gesprek met een journalist.
ONTVANGST DOOR MARC DUPIN
Kort daarna worden we verwelkomd door Marc Dupin, de zeer enthousiaste exportdirecteur van het bedrijf. In vloeiend Engels en met een flinke dosis humor vertelt hij ons in het kort een en ander over de Bourgogne en het bedrijf Louis Jadot. Hij wil niet teveel uitweiden, want er staan 11 prachtige wijnen op ons te wachten.

Bourgogne heeft 15.000 druiventelers. Dat is net zoveel als in Bordeaux, maar Bourgogne is wel drie keer zo klein. Een enorme versnippering dus met kleine bedrijven en percelen. De beste hellingen liggen halverwege de heuvels, langs de weg en op de hoogste punten van de heuvels de mindere, hoewel daar ook goede kwaliteit vandaan kan komen.
Louis Jadot heeft eigen wijngaarden, maar koopt ook druiven van telers waar zij een contract mee hebben afgesloten. Ze betalen daar veel geld voor, maar eisen dan ook een perfecte kwaliteit. Uitgangspunt bij de vinificatie van Jadotwijnen is dat iedere appellation zijn unieke geur en smaak heeft. Het in de Bourgogne zo veelgeroemde terroir – zeg maar het geheel van alle omgevingsomstandigheden die de smaak van de druif bepalen – dient altijd herkenbaar te zijn in de wijn. Hierdoor bestaat er dus niet zoiets algemeens als een Jadot “wijnstijl”: elk type wijn van Louis Jadot heeft z’n eigen individuele karakter. En dat maakt weer dat er voor iedere wijnliefhebber wel een wijn is in het Jadot assortiment die hem zeer zal aanspreken
Marc legt uit, op de vraag naar de ambitie van het bedrijf, dat zij niet alleen gaan voor kwaliteit maar ook voor kwantiteit. Het een kan niet zonder het andere. Door de opbrengsten van hun meest verkochte wijnen, de generieke Bourgogne Blanc en Bourgogne Rouge, kunnen ze het zich veroorloven de beste behandelingen en technieken te gebruiken voor hun top-cuvees, zoals de Grand Cru's Batard Montrachet, Echezeaux en Clos de Vougeot. Ze hebben met deze gedachte dan ook onlangs een miljoeneninvestering gedaan voor het maken van hun basiswijnen door o.a. aparte cuveeies voor de rode en de witte wijnen.
GLOBAL WARMING
Op de vraag hoe zij denken over en omgaan met het fenomeen "global warming" is Marc duidelijk. Zij kunnen een beetje warmte wel gebruiken in de wijngaarden. Het is er over het algemeen koel en, een groter nadeel: vochtig. Door de hogere temperaturen hoeft en nier meer gechaptaliseerd te worden omdat de druiven mooi rijp worden en dus genoeg suikers bevatten. Een nadeel echter kan zijn dat de zuurgraad minder wordt wat weer loggere wijnen geeft. In het ergste geval worden de druiven van binnen mooi rijp, maar blijft de schil achter in rijpheid, wat kan leiden tot onevenwichtige wijnen met een slechte balans.
Louis Jadot heeft ook wijngaarden in de Beaujolais en Marc vertelt dat men daar al aan het "ruilen" is geslagen: de koeien van hoger gelegen weilanden worden naar beneden gebracht om op de hogere hellingen, waar het koeler is, druiven aan te planten.
Een grappig voordeel is ook dat er door de vroege oogst veel plukkers beschikbaar zijn: de scholen zijn nog niet begonnen en er zijn dus volop scholieren beschikbaar. Maat Louis Jadot ziet in dat "global warming" op den duur een probleem kan gaan worden en anticipeert daarop door nu al flinke investeringen te doen in o.a. koelingen om de druiven even te kunnen bewaren voordat ze op de sorteertafels terecht komen.
DE CUVERIE
We komen de cuverie binnen en iedereen is zeer onder de indruk van de enorme hoeveelheid roestvrijstalen en eiken vaten die zich in deze ultramoderne en superschone ruimte bevinden.

De 130 vaten die zich hier bevinden worden slechts gedurende 4 weken per jaar gebruikt om de enorme hoeveelheid druiven te verwerken die in een korte periode binnenkomen. Marc vertelt een paar bijzonderheden mbt het maken van de wijnen waar elke wijnmaker zijn eigen iedeeën over heeft. Zo ontsteelt men hier alle druiven omdat men de rode druiven een lange maceratie (inweking) laat ondergaan om zoveel mogelijk kleur te onttrekken aan de druiven. Pinot noir is immers, zoals zoveel wijndruiven, een druif met een blauwe schil, maar wit sap. Als dan ook de steeltjes meegaan zou de wijn te hard en te "groen" worden. Ipv het overpompen van de wijn in het fermentatievat om meer extractie te verkrijgen in de wijn kiest men hier voor "punching down", het voorzichtig omlaag duwen van de "hoed" van schillen naar de bodem van het vat, wat een zachtere manier is om hetzelfde te bereiken. De basiswijnen fermenteren op rvs alvorens ze al dan niet een aantal maanden op vat worden opgevoed, maar alle Côte de Nuits wijnen fermenteren op eiken vaten. Louis Jadot beschikt, omdat zij de kwaliteit van de wijnen volledig onder controle willen hebben, over een eigen vatenmakerij. Dit is ook wel handig gezien het feit dat zij jaarlijks 2.500 nieuw vaten gebruiken!

Ik heb dit bedrijf inmiddels een drietal keren bezocht maar word elke keer weer verrast door de vernieuwingen die ik dan aantref. Dit keer is de cuverie voor slechts witte wijnen in gebruik genomen. Een enorm aantal vaten ligt daar geduldig te wachten op het moment dat ervan genoten kan worden. Wij krijgen vast een voorproefje.
DE PROEVERIJ
De eerste wijn die wij proeven is een van de basiswijnen: Bourgogne Blanc "Couvent des Jacobins" 2010. De druiven voor deze wijn komen allemaal uit de Côte d'Or en zijn deels op hout gefermenteerd. Het is duidelijk waarom deze wijn wereldwijd een groot succes is: een prima glas: beetje romig, lekker fris met aangename zuren en een uitstekende prijs/kwaliteitsverhouding.
Wijn nummer twee is Pouilly Fuissé "Autour de Fuisse" 2009. De druiven voor deze wijn komen uit een zuidelijke deel van de Bourgogne, de Maconnais. Het is hier een stuk koeler, de invloed van de mediditerrané wordt al voelbaar. Het is dus heel belangrijk om hier op tijd teoogsten om voldoende zuren in de wijn te behouden. In deze wijn is dat duidelijk goed gelukt: de wij is, naast lekker mollig ook kruidig en mooi droog met een frisse afdronk.
Marc legt ons uit, daarbij kurken en grind gebruikend ter illustratie, dat de ene wijn uit Puligny compleet anders kan smaken dan de andere hoewel de wijngaarden maar vijf kilometer van elkaar vandaan liggen.

De een, Ferret bijvoorbeeld, is gelegen in een soort amphitheater en is vol en een beetje tropisch, de ander wat hoger en op een open helling, is meer de Chablis-stijl: vooral mineralige tonen op de voorgrond. Dit heeft alles te maken met de bodemgesteldheid van de wijngaarden en de ligging en illustreert dus nog eens de enorme diversiteit van dit gebied!
EEN SEXY WIJN
Dan een prachtige Meursault 2009. Deze wijn wordt door Marc bestempeld als "sexy". De wijn is voor 100% gefermenteerd op eiken, wat een langzamere fermentatie geeft. Hij heeft een prachtige neus waarin tropisch en citrusfruit en natuurlijk heel mooie houttonen. Een glas waar je aan blijft snuffelen, zelf als hij leeg is!
Bij de volgende wijn hoor ik achter mij de opmerking "nu stop ik met spugen hoor!" en daar kan ik me wel iets bij voorstellen. We krijgen in ons glas Puligny Montrachet 1er Cru " Clos de la Garenne" 2008, Domaine Duc de Magenta. Dit is zonder meer een wijn met een enorme toekomst! Een overweldigende neus en in de mond een dikke, volle kruidigheid, extractie en een enorme finale. Decarafferen al je hem nu al wilt genieten is het advies van Marc.
Als laatste witte proeven wij een vatmonster Batard Montrachet Grand Cru 2010. Deze wijn zit nog volledig op slot, maar wij proeven hier wederom de eorme potentie voor de toekomst. Helaas wordt er van deze wijn maar heel weinig gemaakt, dus voor de snelle beslissers....
HET IS TIJD VOOR ROOD
De druiven voor de Bourgogne Rouge "Couvent des Jacobins 2009" komen allemaal uit de Macon. Het is een lichte toegankelijke wijn die eventueel ook iets gekoeld geserveerd kan worden. Marc zegt dat men bij deze wijn eigenlijk wat meer hout zou willen gebruiken, maar dat zou de prijs te hoog maken voor een basiswijn.
Dan breekt Marc een lans voor de Beaujolais. Wij Nederlanders hebben, net als Duitsland overigens, een negatief beeld over de wijnen uit die streek. Natuurlijk veroorzaakt door de vele flessen slechte Beaujolais Primeur die hier jaarlijks worden aangeboden. Deze wijn wordt gemaakt om snel te drinken en daarbij wordt gebruik gemakt van macerarion cabonique. Hele trossen worden gestorkt in een afgesloten tank waar koolzuur aan wordt toegevoegd. In de druiven vindt dan een zogenaamde interellulaire gisting plaats waardoor alcohol en aroma worden gevormd. Dit geeft een bepaalde smaak aan de wijn die door velen als negatief wordt ervaren: zoetig, slap, karnemelkzuurtje. De betere Beaujolaiswijnen, waaronder die van Louis Jadot, worden echter op de traditionele manier gemaakt, dus net zoal "gewone" wijn: plukken, ontstelen, maceratie, persen, rijpen, al dan niet op vat. Zoals Marc Dupin zegt: "The Cru's: they belong to Burgundy!"

Als wij de Moulin-à-Vent Château des Jacques 2009 in ons glas hebben begrijpen wij wat hij bedoelt: dit is WIJN! Bovendien is deze jaargang de beste sinds 1947 en uitverkocht bij Jadot, dus thuis snel zien of mijn importeur nog wat van deze topper heeft staan, dan zijn ze bij deze verkocht! Voor het 150-jarig bestaan is door Louis Jadot een aparte cuvee op de markt gebracht: Beaune 1er Cru 150ieme Anniversaire 2009, die eveneens snel uitverkocht raakte. Dat is niet verwonderlijk, want deze wijn is echt "value for money" om met de woorden van Marc te spreken. De wijn is jammy, lekker rood fruit en al goed op dronk. Doet niet onder voor een goede Pommard!
Nu gaan we even iets terug in de tijd met een Nuits St. Georges 2006. Van de laatste jaargangen is 2005 een jaar waar iedereen in is geïnteresseerd. Dit is terecht, maar men moet daardoor vooral niet 2006 vergeten. Ook een prachtig jaar, maar minder streng en eerder drinkbaar dan 2005. Deze Nuits St. Georges heeft een prachtige neus met, net zoals in de mond, donker en rood fruit, leer en tabak. Zoals gezegd nu reeds mooi op dronk aan het komen.
EEN GRAND CRU SLOT
Tot slot worden wij getrakteerd op twee Grand Cru wijnen die nog op het vat liggen. De wijngaarden waar de druiven groeien voor deze topwijnen zijn elkaars buren, maar door het manshoge plotselinge hoogteverschil zijn het compleet andere wijnen.

Als eerste Clos de Vougeot Grand Cru 2010, Domaine Louis Jadot. Weer een prachtige neus met veel rood fruit, bramen, leer en tabak, maar dit keer ook chocola en koffie en stevige, rustieke tannines. Volgens Marc is deze wij perfect op dronk over 5-10 jaar. Top!
De laatste wijn die wij proeven is de Echezeaux Grand Cru 2010. Hiervan worden slechts 6 vaten (1800 flessen) gemaakt voor de hele wereld! De wijn is, in tegenstelling tot de voorgaande, zacht en elegant met minder rustieke tannines. Met de woorden van Marc: waar Vougeot mannelijk is, is Echezeaux vrouwelijk.
Na deze ontvangst met geweldige proeverij verlaten wij Louis Jadot, maar niet na Marc Dupin heel hartelijk bedankt te hebben voor zijn enthousiaste en vakkundige rondleiding. We zijn allemaal zeer onder de indruk. Deze reis kan niet meer stuk.

Bourgogne deel 2: Le Marché aux Vins

LE MARCHÉ AUX VINS
Op deze regenachtige vrijdagochtend verzamelen we tegen het middaguur bij Le Marché aux Vins in het centrum van Beaune. We hadden de ochtend "vrij" waardoor ik veel proefclubgenoten zie met tasjes van Atheneum, wellicht de beroemdste winkel in Beaune.

Daar kun je, naast wijn, vrijwel alles kopen wat ermee te maken heeft. Van boeken tot kookgerei, van muziek tot gadgets. Een winkel waar je mij met moeite uit krijgt als ik eenmaal binnen ben. Ik houd mij, vooralsnog, in.
We worden opgewacht door een gids die ons rap door de kelders leidt en kort iets vertelt over de Marché. Men heeft wat eigen wijngaarden, maar koopt vooral druiven, most en ook reeds klare wijn in. De handelingen die nodig zijn om de wijn uiteindelijk in de fles te krijgen voert men allemaal in eigen beheer uit. De wijnen hebben dan ook allemaal op het label de appellatie en de naam "Marché aux Vins".
Na een korte rondleiding door de kelders van het gebouw (door mijn opspelende claustrofobie heb ik hier helaas weinig notities gemaakt)

stond boven in een prachtige sfeervolle ruimte in de oude kerk van de "Cordeliers" onze lunch klaar: een 6-tal wijnen en daarbij een assortiment van tien hapjes als amuse gepresenteerd.
We vangen aan met een Pouilly Fuisse 2010.

Hierbij wordt een cappucino van mossel met curry geadviseerd. De wijn is lekker fris met een klein bittertje en het gerechtje is lekker, maar de curry overheerst de wijn teveel waardoor die hard wordt en nog meer bitter krijgt.
Het tweede glas is een Chassagne Montrachet 2006, een wijn met in de neus appel, kruidigheid van nootmuskaat, beetje pepermunt en een romig mondgevoel, maar vooral: floraal. Van de erbij geadviseerde tartaar van zalm met citroen zijn helaas te weinig porties bereid waardoor ik dat niet kan proeven, maar de cocktail van garnaaltjes met piment doux en de tartaar van avocado met gember deden het aardig. Hoewel het laatste toch wel veel smaken in een glaasje waren en de gember erg pittig op de tong.
Als eerste rode wordt een Gevrey Chambertin 2004 ingeschonken.

Een over het algemeen wat minder jaar, maar daardoor wel een wijn die redelijk makkelijk drinkbaar is met veel rood fruit en een lichte rokerigheid. De brochette met gevogelte tandoori en de magret de canard met ananas zijn hierbij het advies. De hapjes zijn lekker, net als de wijn, echter de combinatie doet weer niet veel voor elkaar. Bij een spies met tandoori verwacht men iets pittigs, maar de kruiden zijn ver te zoeken. Bovendien maakt de meegeregen paprika de spies erg zoet, net zoals de ananas bij de magret de canard. We zijn het eens dat de combinatie zonder deze ingrediënten wellicht beter zou zijn.
We vervolgen met een glas Savigny 1er Cru Gravains 2007. Een wijn met rode besjes, iets ijzerachtigs, fris en mintig. Van de combinatie met een bruchetta met foie gras en een kruidige chutney van exotisch fruit (veel ananas) begrijpen wij niet veel. Heel zoet. M.i. Beter met een wat minder zoete uienconfit.
We gaan weer over op wit: Meursault 2009. Een wijn die nog heel gesloten is, frisse zuren, beetje medicinaal. We eten daarbij een "Coupelle de chèvre facon Indienne", een dikke, vettige crème met, jawel, weer dezelde overheersende curry. De wijn is, zoals gezegd, gesloten maar wordt door deze combinatie echt hard.
De nagerechtjes, een tartaar van ananas met zachte kruiden, een baba au rhum met slagroom en een "tartelette chocolat et noix de coco" zijn allemaal heerlijk en een lust voor het oog, maar samen met het glas droge Crémant de Bourogne van 100% Pinot Noir met zijn harde mousse maakt het mij weer niet blij.
Vrijwel iedereen is het eens: de wijnen zijn prima, evenals de goed verzorgde gerechtjes, maar ze doen elkaar vaak geen goed. Een lunch als deze blijkt een heel leuke en leerzame ervaring om, samen met andere geïnteresseerden, een dergelijke variëteit aan smaken en combinaties te proeven en beoordelen. En een moeilijke!

Bourgogne deel 1: de reis

DE REIS
Donderdag 3 november vertrekken we,14 leden van de Haagse afdeling van het Nederlands Wijngilde, genaamd "Tire Bouchon", na enig oponthoud (het huren van de busjes kostte meer tijd dan verwacht en in een van de busjes speelde zich een bijna-drama af met zakmessen in sigarettenaanstekers en bijbehorende steekvlammen, dit alles als doel de TomTom aan de praat te krijgen…) richting Beaune waar wij rond de klok van vijven aankomen. Tot 19.30 hebben wij tijd om onszelf te verpozen en ons lichaam weer een beetje te resetten na het langdurig in de auto zitten.
Door ons is in dat geval aan te bevelen een korte, doch stevige wandeling door Beaune die vooral niet al te lang moet duren (met name in verband met de heftige regenval), want een glas de Crémant de Bourgogne wil dan ook wel eens helpen. En inderdaad, dat helpt. We zijn inmiddels een beetje relaxed en zien een leuke wijnbar naast ons hotel: "Maison des Colombier”’ een heel hippe bar waar we lekker wegzakken in de ruime banken met een heerlijk glas Meursault 2008 1er Cru Charmes van Moret Nominé. Daarbij een lekker rijp stukje Epoisses. We zijn er weer: de Bourgogne!
HET DINER
Het diner genieten we in Restaurant “Caveau des Arches” in Beaune met als aperitief natuurlijk een “Kir Bourguignon à l’Aligoté". Lekker of niet we zijn er weer: de Bourgogne! En dat voelt weer heerlijk!
Het menu bestaat voornamelijk uit vis, wat ik persoonlijk een beetje jammer vind als je hier verkeert. Escargots heb ik in deze omgeving niet lekkerder gegeten! Maar elk nadeel heeft zijn voordeel! Mijn persoonlijke voorkeur neigt meer naar witte dan rode Bourgognes, dus…: we genieten!
Bij het eerste gerecht, lauwwarm op plakjes gekookte aardappel geserveerde gerookte zalm, wordt een Bourgogne Chardonnay van Dm. Sylvain Dussons 2009 geschonken.
Aanvankelijk komt de wijn wat hard over, maar hij combineert prima met het gerecht, met name door de frisheid en hint van citroen in de saus op basis van crème fraîche.
RISOTTO: THE BATTLE!
Bij de risotto met langoustine en st. Jacobsschelpen drinken we een Rully blanc "Charton Montmonin" van Domaine Jean,wederom een 2009.

Dat jaar blijkt overigens gedurende de gehele reis keer op keer perfect te zijn voor wit. We zijn het eens over de combinatie: de Rully is meestal een wat rondere wijn die in dit geval aardige houttonen heeft die prima passen bij de romige risotto. En dan begint het: de discussie over risotto. De een weet een nog beter recept voor risotto dan de ander. Met bietjes, met pompoen.... dit gaat een staartje krijgen: de Risotto-Battle is een feit. Wordt vervolgd.
We vervolgen de maaltijd met een Pernand Vergelesses Blanc 2009 van Maison Campy. Deze wijn drinken we bij een stukje op de huid gebakken zeebaars geserveerd op al dente gekookte groene asperges en wat citroenboter. Deze wijn heeft wat meer hout dan de Rully. De wijn komt wat ziltig over en past, mede ook door het houtgebruik, goed bij de zeebaars.
EN DAN.... DE KAAS!
Dan volgt natuurlijk het kaasplankje. We hebben de keuze uit diverse kazen uir de Bourgogne naast een drietal geitenkaasjes uit de Loire. Dat laatste was onze Canadese sommelier overigens niet bekend.

Bij de kaas wordt een rode wijn geschonken: Givry 1er Cru Grande Berge 2009. Hoewel wij Nederlanders over het algemeen van mening zijn dat rood met kaas niet kan is dit een prima combinatie. De wijn is licht en heeft heel weinig tannines, dus lekker fris bij de over het algemeen pikante kazen die ik op mijn bordje heb: een rijpe Epoisses, Cîteau maar ook bij de mildere L'Amour d'un Nuit.
Tot slot genieten we van crèpes á l'orange waarna ons door de organisatie, ivm hun verjaardagen, een Crémant de Bourgogne van Parigot wordt aangeboden.
De toon is gezet: dit gaat een mooie reis worden!